|  | 
            
			Liberalizm, demokrasi, 
			ideolojisiz AnayasaKUŞKUSUZ, neo-liberallerin iddialarının aksine liberal 
			demokrasiden başka demokrasiler de vardı. Liberal demokrasi, 
			demokrasinin ne ilk ne de son menzili (aşaması).
 Örneğin, "Sosyalist modelin çöküşünün ortadan kaldıramadığı bir 
			şüpheye göre, bizim el üstünde tuttuğumuz demokrasi gerçek 
			demokrasinin sadece bir gölgesidir." (Jacques Ranciere, "Siyasalın 
			Kıyısında, S.49. Metis Yayınları)
 
 * * *
 
 "Bizim el üstünde tuttuğumuz demokrasi" kuşkusuz liberal 
			demokrasiden başkası değil. Öyle de, liberal demokrasi, demokrasinin 
			cemaatçi özü ile özel çıkarları düzenleyen görünmez elin hesapları 
			arasında sıkışıp kalmıştır. İkisi arasındaki varsayılan birleşme 
			aslında doğaya aykırıdır. Farazi birleşmenin dışında demokrasi ile 
			bireycilik kendi zıt yönlerine, biri Mağripe, öteki Maşrıka gider! 
			Bu durumda ya demokrasi gereği bütün çıkarları kolektifleştireceğiz 
			diyecekler ya da ağızlarındaki baklayı çıkartıp yekten demokrasi 
			dediğimiz şeyin liberalizmden başka bir şey olmadığını söyleyecekler.
 
 Yani ne sosyal demokrasi, ne de sosyalist demokrasi mümkün değil(!) 
			El insaf!
 
 * * *
 
 Demokrasiyi, (1950lerin ünlü hukuk hocalarından Prof. Dr. Bülent 
			Nuri Esenin deyişiyle) kakokrasiye indirgeyenlerin çapını 
			aşan bir durumdur bu.
 
 Liberalizm, demokrasiyi bir topluluğun bireysel çıkarlarına 
			indirgemişse; liberalizm (kapitalizm) ile demokrasi aynı şey olmuşsa, 
			artık her şey mümkündür. Demokrasiye de gerek yoktur, liberalizm her 
			şeyi temsil eder. Ilımlı İslami de, ılımsız İslami de olabilir 
			demokrasi, yeter ki düzen liberal ve kapitalist olsun! Ne var ki 
			emperyalist olamayan kapitalizm bir fasafisodur.
 
 Bu durumda, tıpkı Türkiyede olduğu gibi, liberalizm de, kapitalizm 
			de, demokrasi de fasafisodur. Adil olmayan seçim sistemi, 
			antidemokratik partiler ve seçim yasası, çalışana verilmeyen grev 
			hakkı, geçersizleşmiş kadın hakları; İslamın gündelik baskısı, 
			eğitimin ve devlet kurumlarının dinselleştirilmesi, demokrasi 
			kaftanı giydirilmiş kakokrasiye çok uygundur. Kemalizmin içeriğini 
			iğdiş et, gerisi kolay(!) Dış borç artabilir, ödemeler dengesi 
			bozulabilir, işçi ve köylü, bütün çalışanlar yoksullaşabilir! 
			Oysa demokrasi bunun tersi için vardır; bunun tersi olduğu zaman 
			demokrasi vardır!
 
 * * *
 
 Gelelim şu yeni demokrasinin temeli olacak olan, renksiz, kokusuz, 
			ideolojisiz Yeni Anayasaya. Buna Liberal Anayasa diyorlar. 
			Sözlüklere bakınca, liberal sözcüğünün altında liberalizm
			sözcüğünü görürüz. Liberalizm, yani serbest piyasa ekonomisinin 
			ideolojisi. Fransızca sözlüklerde liberalizm sözcüğünün eşanlamlısı 
			olarak kapitalizm ve bireycilik (individualisme) 
			sözcükleri yer alır. Yeni Anayasayı hazırlayan hukukçu ekibine göre 
			Kemalizm ideolojidir, ama liberalizm, kapitalizm ve bireycilik (individualisme) 
			kesinlikle ideoloji (!) değildir. Böyle bir ekibe sıfır verilir; Hal 
			ve Gidiş notu kırılır!
 
 Kakokrasiyi demokrasi diye yutturmaya çalışan "gayri milli karma"ya 
			bir soru: "İzm" takısıyla biten Kemalizm bir ideoloji imiş; 
			peki aynı takıyla biten liberalizm, kapitalizm ve 
			endividüalizm (bireycilik) nasıl oluyor da ideoloji olmuyor?
 |   |