En  Fr  Nl  De  Tr  

TransAnatolie Welcomes You  to Turkey

 

 

 

 

TransAnatolie Tours

En  Fr  Nl  De  Tr  

 

 

 

Nieuws

 

 

 

Home ] Up ] Tours ] Turkije ] Tijdlijn ] Anatolië ] Steden ] Musea ] Site Map ] Zoeken ]

 

Diensten ] Contact ] TransAnatolie ] FAQ ] [ Nieuws ] Disclaimer ]

 

Up
NBC
Statistics
Nemrut
Sultans
Onbetrouwbaarheid
Bloed-bad

Nieuws

 

 

 


Ook in Nederland festiviteiten rond Mevlanajaar

Unesco wijdt 2007 aan 800ste geboortedag grote Turkse filosoof Mevlana.

Unesco heeft 2007 uitgeroepen tot het jaar van Mevlana Rumi, de Turkse filosoof en dichter die 800 jaar geleden geboren werd. Zowel in Nederland als in Turkije zal een keur aan festiviteiten plaatsvinden. In Nederland wordt het Mevlanajaar op vrijdag 20 april geopend.

Mevlana

Jalal ad-Din Rumi werd in 1207 geboren en hij overleed op 17 december 1273 in de Turkse stad Konya in centraal Anatolië. Het Mevlana museum is er eveneens gevestigd en ieder jaar vindt daar op zijn sterfdag een herdenkingsfestiviteit plaats.

‘Wij zijn uiteraard zeer verheugd dat een gerenommeerd instituut als Unesco door middel van het aanwijzen van dit themajaar het belang van Mevlana voor de Turkse cultuur onderstreept', aldus Murat Karakuş, directeur van het Turks verkeersbureau in Nederland.

Opening

De opening van het Mevlana jaar in Nederland vindt plaats op vrijdag 20 april in het Muziekgebouw aan 't IJ met een optreden van de dansende derwisjen, een expositie en een workshop. Zie ook: www.mevlana800.info. Een activiteitenprogramma in Turkije wordt nog gepubliceerd op de website van het Turks verkeersbureau: www.welkominturkije.nl

Dansende derwisjen

In religieuze kringen wordt Rumi wel ‘Mevlana' genoemd hetgeen ‘onze gids' betekent. Zijn leer spreekt zich uit voor tolerantie, goedheid, en bewustwording door liefde. Ver voor de Renaissance predikte Mevlana al het humanisme en het bereiken van God door middel van dans, liefde en muziek.

 

Hij was dan ook de leidende figuur van het soefisme en de dansende derwisjen, een soefi orde van religieuze dansers in de karakteristieke gewaden en taps toelopende fez (hoed). Een essentieel onderdeel van het leven volgens de regels van de derwisjenorde was de ‘sema'. Door een rituele dans probeert men via draaiende bewegingen in een soort extase te geraken waarbij de rechterhand met de palm naar boven is gericht en de linkerhand naar beneden.

Activiteiten

In het kader van het themajaar is er onder meer een Mevlana Soefi kalender verschenen, wordt een van zijn grootste letterkundige werken - de 25.618 versregels lange Mesnevi - in het Nederlands vertaald, worden door het hele land Mesnevi avonden georganiseerd door de Nederlandse Vereniging van Turkse schrijvers en zijn er in het Turks Huis in Amsterdam Mevlana ontbijten. Zie ook Mevlana en Mevlana Museum.

TourPress


Istanbul: De Stad en de Sultan

 

 

 

 

Deze winter staat vanaf 16 december 2006 t/m 15 april 2007 een van de meest bijzondere steden ter wereld centraal in een grote tentoonstelling in De Nieuwe Kerk: "ISTANBUL". Een kruispunt van wereldbeschavingen en bakermat van cultuur. De Ottomaanse dynastie drukte een grote stempel op deze bijzondere stad en liet de prachtigste paleizen, moskeeën en verzamelingen na. Bijna 300 schatten van de sultans uit vele musea in Istanbul, waaronder die van het wereldberoemde Topkapi paleis museum, komen deze winter naar de Dam in Amsterdam.

Het bezoek aan de tentoonstelling is een wandeling door het rijke verleden van de Ottomaanse sultans. Te zien zijn o.m. hoogtepunten van de Ottomaanse kunst zoals portretten en kaftans van de sultans, miniaturen en schilderingen van belangrijke momenten uit de geschiedenis, tapijten, geschenken aan de sultan, sieraden, religieuze relikwieën, marmeren tulbanden, mystieke objecten, hoogtepunten uit literatuur en wetenschap, fraaie kalligrafie, keramiek, waterpijpen en muziekinstrumenten. Al deze bijzondere voorwerpen zijn terug te vinden in de wandeling langs ruim 10 gebouwen (o.a. de bazaar, koffiehuis, hamam, tekke, moskee en harem) die architectenbureau Kossman & DeJong plaatst in de majestueuze middeleeuwse kerk, gecombineerd met oude en nieuwe filmbeelden en bijzondere Ottomaanse muziekfragmenten.

De stad waaraan de tentoonstelling in De Nieuwe Kerk is gewijd, is misschien niet de oudste stad van de wereld, maar zeker een van de meest spectaculaire, met haar rijke geschiedenis en de prachtige ligging aan de oevers van de Gouden Hoorn, de Zee van Marmara en Bosporus. Hoewel de stad tegenwoordig evenveel inwoners telt als Nederland, begon het ooit als het kleine provinciestadje 'Byzantion', gesticht in 650 v. Chr. Byzantium werd van stad een metropool, nadat keizer Constantijn de Grote het tot hoofdstad van zijn rijk maakte (begin 4de eeuw). Ook gaf hij zijn naam eraan: 'Konstantinoupolis'. Sommige van de monumentale gebouwen uit die periode zijn nog altijd te bewonderen, zoals de Hagia Sophia, de grootste kathedraal uit de middeleeuwen gewijd in 563, en later veranderd in de Aya Sofya Moskee. De stad Constantinopel en het Byzantijnse Rijk raakten vanaf de 13de eeuw in verval. Kruistochten, oorlogen, plunderingen – de stad kwam deze rampen niet meer te boven. De handel liep terug, mensen trokken weg en de stad brokkelde langzaam af. In diezelfde eeuw ontstond aan de oostelijke horizon een heel andere dreiging: die van de 'Turken'. Zij waren een van de steppevolkeren uit Centraal-Azië die langzamerhand hun machtsterrein uitbreidden. Met name de dynastie van Osman wist haar macht te vergroten ten koste van de Byzantijnen en de aangrenzende islamitische rijkjes. Aan het eind van de 15de eeuw hadden de Ottomanen het hele Byzantijnse Rijk bezet, met uitzondering van Constantinopel. Op 28 mei 1453 veroverde Mehmed de Veroveraar eindelijk de stad. Constantinopel was gevallen, en werd omgedoopt tot Istanbul (afgeleid van de Griekse benaming eis tèn polin = naar de stad). Hiermee kwam ook een einde aan het Byzantijnse rijk. Istanbul met het beroemde Topkapi paleis als residentie van de sultans werd het nieuwe centrum van het enorme Ottomaanse rijk. Bijna 500 jaar lang zou een van de langdurigste heerschappijen van een dynastie, de Ottomanen, in Istanbul aan de macht blijven.

Tentoonstelling in de Nieuwe Kerk
 


Economen ABN AMRO: Nederlandse economie profiteert als Turkije toetreedt tot de EU

 

De Nederlandse export naar Turkije kan de komende tien jaar ruim verdrievoudigen en in 2013 een omvang bereiken van meer dan 5 miljard euro. Uitgangspunt hierbij is dat eind dit jaar de toetredingsonderhandelingen worden gestart en Turkije in 2014 lid wordt van de Europese Unie. In de eerste tien jaar ná het EU-lidmaatschap kan de Nederlandse export nog verder toenemen naar ongeveer 11 miljard euro. Dat blijkt uit de studie 'Exploring growth, Foreign Direct Investment and trade flows in view of Turkey's EU-accesion', van ABN AMRO. De bank presenteerde deze studie naar de mogelijke economische gevolgen door toetreding van Turkije tot de EU vandaag in Istanbul, tijdens een bijeenkomst met minister Brinkhorst van Economische Zaken en CEO's van de Nederlandse multinationals in Turkije.

De mogelijke ontwikkelingen voor Turkije met betrekking tot economische groei, handel en investeringen en de mogelijkheden voor Nederland zijn veelbelovend te noemen, volgens de economen van de bank.

Als Turkije het ingezette pad van hervormingen onafgebroken doorzet, verwachten zij voor de komende twintig jaar een gemiddelde groei van 5%, die zelfs kan oplopen tot ruim 6%. Daarnaast zullen buitenlandse investeringen in Turkije, evenals de handel, toenemen. Op weg naar het EU-lidmaatschap kan Turkije gemiddeld jaarlijks meer dan 4 miljard euro aan buitenlandse investeringen aantrekken. Deze investeringsstroom kan na de EU-toetreding verder aanzwellen tot ongeveer 10 miljard euro per jaar. Parallel aan deze investeringsstromen zal de buitenlandse handel van Turkije met vooral de EU fors stijgen. Tot het EU-lidmaatschap van Turkije kan de handelsrelatie tussen de beide regio's oplopen tot 143 miljard euro, om in de eerste tien jaar na het EU-lidmaatschap door te stoten naar 316 miljard euro. 60% van deze handelsomvang tussen de beide regio's betreft de export van de EU naar Turkije.

Turkije heeft de afgelopen jaren een pad van hervormingen ingezet en heeft economisch gezien veel vooruitgang geboekt. Zo is de inflatie teruggebracht van gemiddeld 80% in de jaren 90 tot ongeveer 10% op dit moment. De aanvang van de toetredingsonderhandelingen zal een positief effect op de hervormingsinspanningen in Turkije hebben. Ten eerste omdat een aanstaand lidmaatschap als een katalysator werkt voor hervormingen in een kandidaat-lidstaat. Ten tweede omdat de economische criteria van Kopenhagen vanaf de aanvang van de toetredingsonderhandelingen een nauw te volgen pad uitstippelen dat de kandidaat-lidstaat moet volgen op weg naar de EU. De politieke criteria van Kopenhagen bepalen of met een land de toetredingsonderhandelingen gestart kunnen worden.

Het rapport ''Exploring growth, Foreign Direct Investment and trade flows in view of Turkey's EU-accession'' gaat niet alleen in op de mogelijke economische gevolgen voor Nederland als gevolg van de toetreding van Turkije tot de EU, maar besteedt ook aandacht aan de gevolgen voor de Europese Unie.
 

 


De problematiek van de toetreding van Turkije tot de Europese Unie

 

Uiteenzetting door de heer Luc Delvaux, General Manager bij Fortis

Hij spreekt hier niet als vertegenwoordiger van Fortis, maar als adviseur voor de Belgische buitenlandse handel.

Zijn uiteenzetting zal uit twee delen bestaan. In het eerste deel zal hij ingaan op de macro-economische aspecten, waarbij hij de resultaten zal onderstrepen die Turkije de jongste tijd heeft geboekt, zonder hierbij de typische zwakke punten van het land te verzwijgen. Hij zal aangeven in welke mate het land volgens hem reeds verregaand in de Europese Unie is geïntegreerd inzake internationale handel. In het tweede deel zal hij de micro-economische kwesties aansnijden, namelijk Turkije gezien vanuit het standpunt van de zakenman.

In 2002 bedroeg het BNP van Turkije meer dan de helft van het totale BNP van de tien landen die net tot de Europese Unie zijn toegetreden. Turkije is belangrijker dan Polen, het grootste van die nieuwe landen. De cijfergegevens over Turkije liggen waarschijnlijk lager dan de realiteit. Een aanzienlijk deel van de Turkse economie is niet geregistreerd, zodat het BNP zeker hoger ligt dan wat uit de statistieken kan blijken. Bovendien wordt de staatsboekhouding in Turkije niet op exact dezelfde wijze bijgehouden als in de rest van de Europese Unie. Mochten de standaardtechnieken op Turkije worden toegepast, dan zou het Turkse BNP nog hoger liggen. Dat alles toont aan hoe belangrijk Turkije op economisch vlak is.

Het land heeft met 71 miljoen inwoners een zeer grote bevolking. Dat is veel in vergelijking met de nieuwe lidstaten. Turkije onderscheidt zich ook door de jonge leeftijd van zijn bevolking. Het land telt zeer veel jongeren van minder dan 15 jaar. Naar alle waarschijnlijkheid zal die bevolking blijven groeien. Ze zou tegen 2025 met 25 % toenemen. In dezelfde periode zou de Belgische bevolking slechts met 2,5 % verhogen. In de Centraal-Europese landen zou de bevolking zelfs krimpen. De Poolse bevolking zou met 3 % afnemen. Het verschil tussen Turkije en de andere landen zou bijgevolg steeds groter worden.

Volgens de economische wetten neemt de productie met een jonge bevolking op termijn toe. Een volgende grafiek geeft een schatting weer van de bevolking op beroepsleeftijd in 2050. In dat jaar zal het menselijk arbeidspotentieel het hoogst zijn in Turkije. Met bijna 60 % zal het percentage hoger zijn dan in China.

Wat de structuur van de economie betreft, kunnen we een pertinente vergelijking maken met de situatie in Spanje vóór de toetreding tot de Europese Unie : 60 % van het nationaal product kwam voort uit diensten, 25 tot 33 % uit industrie en de rest uit landbouw. In Turkije is het aandeel van de landbouw iets groter. Dat is een nadeel op andere domeinen, maar de structuur van de economie verschilt niet zo heel veel van de situaties waarmee de Europese Unie in het verleden werd geconfronteerd.

Een andere belangrijke statistiek is de gemiddelde groei in de twee jaren voorafgaand aan de toetreding tot de Europese Unie. Die groei krijgt altijd een opstoot door de nakende toetreding. Sinds 1970 kent Turkije een gemiddelde groei van 4 %, waarmee het land uitstekend presteert. De verwachting is dat de groei in de komende tien jaar van 4 % naar 5 % zal stijgen dankzij de institutionele hervormingen in Turkije, de realisaties in het verleden en de sterkere toenadering tot de Europese Unie. Volgens een rapport van ABN-AMRO opgesteld op verzoek van het Nederlandse Ministerie van Economische zaken, zal de Turkse economie de komende twintig jaar verdrievoudigen. De productiviteit leidt tot economische groei, een economische wet die al herhaaldelijk is bewezen. Welnu, in Turkije is de economische productiviteit tussen 1997 en 2003 met 35 % gestegen, waardoor een aangehouden groei in de toekomst kan worden verzekerd.

In Turkije ligt de gemiddelde groei tussen 4 % en 4,5 %. Ter vergelijking, in de OESO-landen bedraagt de gemiddelde groei tussen 2,5 en 3 %, waarbij men moet weten dat ook de Verenigde Staten, waar de groei over het algemeen hoger ligt dan in Europa, deel uitmaken van de OESO. In vergelijking met de Europese Unie kent Turkije dus een grotere structurele groei.

De hoofdmotor voor die groei is de binnenlandse vraag. Die is verantwoordelijk voor 70 % van de groei die in 2003 werd gerealiseerd.

In Turkije moet men tegen een stootje kunnen. De groei is soms zeer hoog, maar er zijn ook duidelijke recessies, die meestal van korte duur zijn. Die grillige evolutie is eerder te wijten aan interne redenen, zoals de hyperinflatie, dan aan externe schokken zoals de Golfoorlogen of de Russische crisis van 1998. Er dient te worden benadrukt dat het nationaal product van Turkije de jongste tien trimesters ononderbroken is gestegen.

Het Turkse begrotingsevenwicht is een ernstig historisch probleem en heeft geleid tot de bekende schuldgraad. Recente programma's lijken echter hun vruchten af te werpen zodat een positieve primaire balans mogelijk moet zijn en moet blijven. Het IMF volgt dit element van zeer nabij. De nood aan financiering vermindert, maar de Turkse schuldgraad blijft hoog. Turkije heeft tussen januari en oktober van dit jaar 15 miljard dollar aan schulden terugbetaald en het land is van plan in de komende vijf jaar 57 miljard terug te betalen.

De ratio tussen de overheidsschuld en het BNP is gedaald. Turkije zou de Maastrichtnorm willen halen en zijn schuldenlast terugbrengen tot 60 % van het BNP. De gouverneur van de centrale bank heeft zich daartoe geëngageerd. De beweging is in elk geval ingezet.

De overheidsschuld bestaat vooral uit binnenlandse schuld. De Turken hebben 60 % van de overheidsschuld op hun naam, voor het grootste deel in Turkse lira's. De Eurobonds maken slechts 11 % van de schuld uit. De rest is in handen van internationale organisaties : het Monetair Fonds, de Wereldbank, enzovoort.

Een andere opmerkelijke realisatie is de aanzienlijke vermindering van het inflatiepercentage en van de rentevoeten. Historisch gezien waren de inflatiepercentages buitengewoon hoog, soms meer dan 100 %. De rentevoeten lagen uiteraard nog hoger. De jongste jaren werd een drastisch programma op poten gezet, waardoor de inflatie tot minder dan 10 % werd teruggebracht. Dat hebben de meeste Turken die nu in Turkije leven, nooit meegemaakt. De economie heeft zich aan dat totaal nieuwe fenomeen moeten aanpassen. De financiële markten kunnen nu meer diepgang krijgen. Dat is onontbeerlijk voor de langetermijninvesteringen.

De Turkse lira is minder zwak dan de toeristen die regelmatig naar Turkije reizen, wel denken. De effectieve reële wisselkoers is sinds 1995 verbeterd, ook al is de Turkse lira in vergelijking met vroeger nominaal bijna niets meer waard. Het belangrijkste is natuurlijk de effectieve waarde. Het vertrouwen van de internationale markt in Turkije neemt beduidend toe.

Een andere belangrijke hervorming die tot die gunstige evolutie heeft bijgedragen, is de hervorming van het banksysteem. De nationale bank is onafhankelijk, net zoals in de landen van de Europese Unie.

Er werd beslist geen leningen meer toe te staan aan de overheidssector. Daardoor kan de particuliere-sector leningen aangaan en kan de inflatie worden bestreden.

Er is een nieuwe wet op het banksysteem. De classificatie van de leningen wordt op een andere manier aangepakt. Slechte kredieten moesten worden afgelost. Dat leidde tot de verdwijning van enkele banken. Sommige werden opgeslorpt, andere gingen bankroet of werden onder het toezicht van de nationale bank geplaatst. De staatsbanken zullen, naar het schijnt, na een herstructurering worden geprivatiseerd, maar dat zal heel lang duren.

Het doel van die uitgebreide operatie is de banken hun echte rol te laten spelen, namelijk deposito's bijeenbrengen en kredieten verlenen aan de economische sector. Vroeger brachten Turkse banken gelden bijeen en leenden ze aan de Staat. Voor het bijeenbrengen van deposito's en het lenen aan de Staat zijn geen banken nodig. Een nationale spaarbank volstaat. Voor investeringen zijn banken daarentegen absoluut noodzakelijk. De Turkse banken hadden de neiging op hun lauweren te rusten en alleen maar aan één enkele debiteur te lenen. Daar moest iets worden aan gedaan. De banken moesten kennis ontwikkelen inzake risicoanalyse, ze moesten inschattingen maken en risico's nemen. Voor hen is dat helemaal nieuw.

Turkije heeft niet alleen goede kanten of alleen maar mooie realisaties op zijn naam. Op economisch vlak zijn er heel wat zwakke punten. Één daarvan is de verdeling van de nationale rijkdom.

Wat de koopkracht betreft, heeft Turkije nog een hele weg af te leggen om het Europese gemiddelde te halen of het gemiddelde te halen van de andere landen die tot de Europese Gemeenschap zijn toegetreden. Als men corrigeert op basis van de meest optimistische cijfers, dan is het gemiddelde hoger dan dat van de tien nieuwe lidstaten.

De werkloosheid blijft een probleem. Een deel van de verklaring ligt nogmaals in de jonge bevolking. De statistieken zijn niet erg betrouwbaar, maar de werkloosheid is sinds het tweede kwartaal 2003 onafgebroken aan het dalen.

In het tweede kwartaal van 2004 zien we in de grafiek 9,2 % in plaats van 10,4 %. Die vermindering is volledig toe te schrijven aan een toename van de werkgelegenheid in de privé-sector.

De zwakke landbouw in Turkije is een bekend probleem. In die sector wordt nog veel mankracht gebruikt. In vergelijking met de rest van de Europese Unie is de productiviteit van de Turkse landbouw laag. Afhankelijk van het product ligt de productiviteitsgraad 30 tot 50 % lager dan die in de Europese Unie. Dat staat in schril contrast met de industrie, waar de productiviteit even hoog of zelfs hoger is dan in de landen van de Europese Unie.

Het aandeel van de landbouw in het bruto nationaal product neemt voortdurend af sinds 1998. Die activiteit is zeer cyclisch. Turkije heeft de voorbije jaren heel wat indrukwekkende zaken gerealiseerd, maar er zijn nog steeds karakteristieke zwakheden.

De Europese Unie is veruit de belangrijkste handelspartner van Turkije : 53 % van zijn export gaat naar de Europese Unie. Tijdens de eerste negen maanden van dit jaar is de export met 33 % toegenomen. Hetzelfde zien we voor de Turkse import. De Europese Unie is veruit de belangrijkste handelpartner van Turkije met bijna 50 % van de import, dus een beetje minder dan de export, rekening houdend met de invloed van energieproducten.

De export van de tien nieuwe lidstaten van de Europese Unie naar Turkije is dit jaar spectaculair gestegen : met meer dan 83 %. Ze vertegenwoordigt een tiende van de export van de rest van de Europese Unie.

Als we de Turkse export naar de Europese Unie vergelijken met de export van sommige nieuwe lidstaten, krijgen we een verhouding van 50 %, wat wijst op een vrij goede integratie in de Unie.

Hetzelfde scenario doet zich voor in de andere richting. De structuur van de export toont aan dat we niet te maken hebben met een primitieve economie. Het gaat niet om landbouwproducten of primaire producten. Veel producten hebben een toegevoegde waarde. In de Europese Unie zien we textiel, investeringsproducten, bruingoed zoals televisietoestellen, die vervaardigd zijn in Turkije. Bij de aankoop van een elektrisch huishoudtoestel weten we meestal niet dat de onderdelen ervan in Turkije zijn vervaardigd. De productieketen kan probleemloos overgeschakeld worden naar de productie van een ander merk. De economie heeft dus een toegevoegde waarde.

Op het vlak van het bruto nationaal product stelt de handel met de Europese Unie nog niet veel voor : de marge is belangrijk. De groei in Turkije komt vooral voort uit de binnenlandse vraag.

Dit is een andere weergave van dezelfde elementen, maar het wijst ook op het grote potentieel van de Europese Unie om haar handelsrelaties met Turkije uit te breiden.

Op het vlak van de investeringen zien we dat de Europese Unie, over de twaalf jaren waarop deze tabel betrekking heeft, verantwoordelijk is voor twee derde van de investeringen die in Turkije werden gedaan. De investeringen door de andere landen van de OESO bedragen slecht 24 %. Dat toont goed aan dat er interesse is voor Turkije vanuit de Europese Unie. Hetzelfde doet zich overigens voor in Griekenland.

Voor het micro-economische gedeelte zal spreker enkele elementen vermelden die misschien belangrijker zijn voor de zakenman die in Turkije wil werken.

De juridische logica van Turkije is geen lichtjaren verwijderd van de onze. Het Turkse burgerlijk wetboek en verbintenissenrecht zijn gebaseerd op het Zwitsers burgerlijk wetboek. Het burgerlijk procesrecht is gebaseerd op dat van Neufchâtel. De administratieve wetgeving is vooral gebaseerd op het Franse recht. Het handelsrecht is voornamelijk afkomstig van het Duitse handelsrecht en bevat ook delen van het Britse, Japanse en Braziliaanse recht. In het algemeen hebben we niet te maken met een oud Ottomaans recht dat met veel moeite is geëvolueerd, maar wel met een recht met dezelfde wortels als het onze.

Het handelswetboek bevat talrijke bepalingen die gelijkaardig zijn aan de onze; het gaat in het bijzonder aan de rechten van de minderheden en aan de specifieke, striktere regels voor beursgenoteerde vennootschappen. Hoewel de juridische basis sterk op de onze lijkt, is de toepassing van de bepalingen soms ingewikkelder. De bureaucratie is nog steeds een belangrijk obstakel in Turkije. Er is nog een lange weg af te leggen op dat vlak.

Naast die objectieve elementen zijn er subjectieve elementen die vrij gunstig zijn voor wie in Turkije werkt. De mentaliteit is er sterk op Europa gericht. Dat is geen nieuw verschijnsel; het gaat terug tot de Ottomaanse traditie. Er was steeds een fascinatie voor Europa en de wil bestond om zich te inspireren op de beste beslissingen uit Europa en die toe te passen in Turkije. Europa genoot een zekere populariteit in Turkije. Als we een recent artikel in de Financial Times mogen geloven, zou twee derde tot drie vierde van de Turken positief staan tegenover toetreding tot de Europese Unie. De Turkse mentaliteit is sterk georiënteerd op de Europese Unie.

Een ander zeer belangrijk subjectief element : het onderwijsniveau is uitstekend. Verschillende universiteiten zijn zeer degelijk en het gemiddelde opleidingsniveau is hoog. De afstand tot Europa vormt geen enkel probleem : Turkije bevindt zich op drie uur vliegen van Brussel.

Een andere indrukwekkende vaststelling : de flexibiliteit van de economie en van het land in het algemeen, en het vermogen om er opnieuw bovenop te komen. Bij de evolutie van het bruto nationaal product hebben we gezien dat Turkije in staat is om moeilijkheden het hoofd te bieden en vrijwel onmiddellijk opnieuw op zijn pootjes terecht te komen met een snelheid die wij niet of niet meer kennen.

Turkije is volgens het Turks nationaal instituut voor de statistiek het derde goedkoopste land van de OESO.

Tot slot wordt algemeen erkend dat de stabiliteit, die belangrijker is voor de investeerder dan voor de handelaar, bevredigend is en erop vooruitgaat.

De mentaliteit is geen probleem voor de Europeanen die in de Turkse economie werken. Er is een Ottomaanse traditie van nieuwsgierigheid en openheid. Turkije is een vrij land met een open markteconomie en grote kapitaalstromen.

De ondernemingsgeest is kenmerkend voor het land, zoals we al hebben kunnen vaststellen in verband met de oprichting van nieuwe bedrijven. Turken zijn noeste werkers. De sociale betrekkingen zijn meestal constructief. De middenstand, even belangrijk als dynamisch, vormt een essentiële structuur die de economische groei in de toekomst kan verzekeren. Een groot aantal familiale bedrijven, meestal met eigen middelen gefinancierd, ondersteunen die ontwikkeling. De markt verwacht een beduidende toename van de investeringen in de toekomst. Het productieapparaat wordt bijna optimaal gebruikt. Het laatste cijfer waarover spreker beschikt bedroeg 85 %. Men bereikt er geleidelijk aan de grens van de capaciteit en er moet bijgevolg nog meer geïnvesteerd worden. De Centrale Bank en de nieuwe wetgeving die door haar werd opgelegd, bijvoorbeeld inzake de splitsing van de financiële groepen van banken, spelen een belangrijke rol in die stijging van de investeringen. Meer en meer kapitaal gaat richting Turkije, onder meer in het financierings- en bankwezen. De privatisering is een actueel thema en wordt gesteund door het Monetair Fonds. Turkije is de jongste jaren steeds aantrekkelijker geworden als investeringsgebied. Uit rapporten van de UNCTAD blijkt dat het vertrouwen gegroeid is. De besprekingen tussen de Europese Unie en Turkije zullen de investeringen in het land zeker bevorderen. Zoals al in andere landen vastgesteld, komen de investeringen niet na, maar vóór de toetreding. De economische actoren reageren zodra er voldoende aanwijzingen zijn voor een nakende toenadering tussen het land in kwestie en de Europese unie.

Hoe gebeurt één en ander in de praktijk ? Spreker verwijst eerst naar het belang, in Turkije, van persoonlijke contacten en betrekkingen met de partners, indien nodig langs derden om, maar bij voorkeur rechtstreeks. Het gegeven woord is daarbij van essentieel belang. Het is belangrijker iemands gesproken belofte te krijgen dan zijn handtekening. Het formalisme dat we in andere delen van de wereld terugvinden, bestaat in Turkije niet. Turkije bezit, zoals de andere landen van het Midden-Oosten, kenmerken die in West-Europa miskend worden. Zo is er de vrees dat de partner gezichtsverlies lijdt en speelt de tijd geen enkele rol, wat onderhandelen haast tot een kunst verheft. Wie niet kan of wil onderhandelen, moet niet naar Turkije gaan : hij zal er nooit als een volwaardige partner worden beschouwd.

De moeilijke taal vormt een reële hinderpaal. Er zijn heel weinig mensen in Turkije die één of meer vreemde talen beheersen, ook al is er vooruitgang geboekt. Er wordt nu meer Engels gesproken dan Duits.

Het vermogen om van strategie te veranderen, zich aan te passen en een andere koers te varen komt tot uiting op het micro-economische vlak. De Turkse ondernemers hebben een opmerkelijk gevoel voor opportuniteit en soepelheid. Ze kunnen beslissingen nemen. De beslissingsprocessen zijn meestal erg kort en vaak weinig formeel. We mogen niet vergeten dat de Turkse bedrijven vaak familiale bedrijven zijn. In een familie neemt men sneller beslissingen dan in een raad van bestuur die gestructureerd is op basis van de principes van corporate governance.

Er zijn weinig belangrijke zakenlui. Ze kennen elkaar goed, observeren elkaar en hebben de neiging elkaar na te bootsen, bijvoorbeeld op het vlak van industriële diversificatie. Het gevolg is dat veel groepen in dezelfde sectoren actief zijn : dat is een erfenis uit het verleden. Transparante rekeningen zijn een probleem. De economie wordt niet op een traditionele manier geregistreerd, zodat het op het micro-economische vlak moeilijk is om de bedrijfsrekeningen te analyseren. De Turkse ondernemers hebben vaak nauwe banden met regeringsinstanties. Het is voor een vreemdeling niet altijd even gemakkelijk om de regels te begrijpen. Daarvoor zou men zich moeten mengen in de talrijke discussies in de wandelgangen ...

Er bestaat wel degelijk een generatiekloof tussen de oudere traditionele handelaars en de hedendaagse zakenlui die zaken doen op een westerse manier, Engels spreken en op een andere manier beslissingen nemen.

De economisch ontwikkelde regio's van Istanbul, Izmir en Thracië staan ook veel verder dan Anatolië, wat niet zo goed is voor de nationale cohesie.

In tegenstelling tot wat men zou denken, primeert in de transacties niet de prijs, maar wel de relatie. Als de relatie goed beheerd wordt, worden soms hoge prijzen aanvaard. De Turken hebben meer waardering voor zaken die ze kunnen aanraken, koopwaar dus, dan voor diensten. Ze betalen niet graag voor diensten. Als leveranciers stellen ze zich zeer soepel op, zodat ze de goederen op korte termijn kunnen leveren. Ze kunnen ook zeer snel nieuwe producten op de markt brengen. Omdat de economie niet geregistreerd is, kunnen er op het gebied van de handel problemen ontstaan. De wijze van betaling en de gebruiken daarrond zijn niet altijd optimaal.

De conclusie is de volgende : men moet zijn klant zeer goed kennen, vandaar nogmaals het belang van het vertrouwen en de relatie.

De familiale controle is erg belangrijk. Het aantal werkelijk op de beurs genoteerde aandelen van een beursgenoteerd bedrijf vertegenwoordigt slechts een klein deel van het kapitaal. Dat is ook zo voor de grote groepen. Joint Ventures met buitenlanders komen veel voor en de verhouding is er vaak 50/50. In dat geval verloopt het beheer bijzonder moeilijk omdat alles ook hier gebaseerd is op een diep vertrouwen. Wanneer dat er niet is, mislukt de zaak zeker.

Vele groepen zijn, om historische redenen, te verschillend. Ze moeten zich dan ook concentreren op één of ander gebied en zich specialiseren. Dat kan uiteraard een gelegenheid bieden voor buitenlandse investeerders. Men moet zijn partner goed kennen en dus goede persoonlijke contacten hebben. Daarvoor moeten we het culturele erfgoed van Turkije goed begrijpen.

Op cultureel gebied is Turkije al heel lang een brug tussen Europa en het Midden-Oosten, tussen Europa en Centraal-Azië, tussen de christelijke wereld en de moslimwereld, tussen de economische modellen en ook tussen de machten, want de grens tussen Turkije en de Sovjet-Unie was lange tijd een belangrijk gegeven. De traditie van die brugfunctie is diep geworteld in de plaatselijke mentaliteit, die niet gesloten is, maar zeer openstaat voor de rest van de wereld.

Turkije heeft Europa altijd geobserveerd. Nu is het land sterk verbonden met de Europese Unie. Die is de belangrijkste partner op het gebied van de buitenlandse handel. Dat geldt ook voor de buitenlandse investeringen in Turkije. Turkije heeft al een aantal jaren een douane-unie met de Europese Unie en heeft nu de status van kandidaat-lidstaat gekregen. Turkije is een trots land. Het is vooral fier op zijn geschiedenis en zijn cultuur. We mogen niet vergeten dat het vijfhonderd jaar lang een keizerrijk is geweest. Alle keizerrijken zijn gemaakt om duizend jaar te duren. Turkije is daar half in geslaagd; vele andere hebben het niet zo ver gebracht. Het is interessant een poging te doen om te begrijpen waarom Turkije zo lang stand heeft gehouden. Één van de belangrijkste redenen is het vermogen van het land om de cultuur van anderen op te nemen en niet één werkwijze op te leggen. Het Ottomaanse rijk was totaal gedecentraliseerd. Turkije heeft dus ook een traditie om de vreemdeling te verwelkomen. We mogen niet vergeten dat dit volk, dat afkomstig is uit Centraal-Azië, nomadisch is, een kenmerk dat nog verankerd is in zijn gedragingen.

De Turkse bevolking is in hoofdzaak moslim, maar op het gebied van staatsorganisatie en economische instelling is Turkije sedert 1923 een seculier land. Er hebben dus al enkele generaties geleefd volgens dat model, dat verder wordt verdedigd.

De Turkse vrouwen spelen een belangrijke rol, niet alleen in de Staat, maar ook in de economie. Hun rol in de banken mag lang niet worden onderschat.

De persvrijheid is er een feit. Om zich daarvan rekenschap te geven, volstaat het de krantencommentaren over het optreden van de regering te lezen.

Ook belangrijk is dat Turkije geen Arabisch land is. De zakenman die de Turken zou verwarren met de Arabieren, zou een fatale vergissing begaan ! Turkije en de Arabische landen hebben geen enkele gemeenschappelijke erfenis, behalve dan dat Turkije een groot deel van zijn geschiedenis de meeste Arabische landen heeft gedomineerd.

In Turkije overheerst het gevoel dat wie een opleiding heeft genoten, zijn land moet teruggeven wat hij via die opleiding heeft gekregen, en dus op één of andere wijze moet bijdragen tot de ontwikkeling en de groei van zijn land. Dat is een belangrijke eigenschap waarmee we rekening moeten houden in onze betrekkingen.

Gedachtewisseling

De heer Jean-Marie Dedecker stelt vast dat de heer Delvaux Turkije enthousiast heeft verdedigd. De positieve cijfers hebben hem verrast.

Turkije telt op dit ogenblik ongeveer 70 miljoen inwoners. Dat aantal zal tegen 2020 wellicht toenemen tot 100 miljoen. Kan de economische groei de bevolkingsexplosie volgen ?

Vormt de corruptie op de binnenlandse markt en binnen het overheidsapparaat een hinderpaal voor de handel met Turkije ?

Mevrouw Fatma Pehlivan stelt vast dat de heer Delvaux de bevolkingsaangroei en de economie op een positieve manier heeft benaderd. Over het algemeen neemt Europa een negatieve houding aan; vele mensen vrezen dat de toetreding van Turkije tot de Europese Unie aanleiding zal geven tot een massale migratiegolf. Bestaan er studies die dat bevestigen ? De geciteerde cijfers en informatie lijken dat tegen te spreken en wekken zelfs de indruk dat er een migratie in de omgekeerde richting zou kunnen plaatsvinden.

Mevrouw Olga Zrihen is zeer tevreden over de positieve uiteenzetting over de economische situatie in Turkije. Op Europees niveau bestaat immers de neiging de toetreding van Turkije wegens zijn bruto binnenlands product als een zo zware last te beschouwen dat het moeilijk zou zijn het land in minder dan tien jaar te integreren. Dat sluit de toetreding van Turkije in de Europese Unie evenwel niet uit. Deze markt biedt zeer goede vooruitzichten voor de bilaterale handel.

Spreekster vraagt uitleg over de gelden die in het buitenland werkende Turken naar hun land laten vloeien ?

Haar tweede vraag heeft betrekking op de parallelle economie. In de statistieken zijn immers niet alle handelsverrichtingen opgenomen. Wat is de omvang van dit fenomeen ?

De economische betrekkingen tussen Turkije en het Midden-Oosten zijn eveneens zeer intens. Hoe belangrijk zijn deze in vergelijking met de betrekkingen met de Europese Unie ?

De heer Luc Delvaux merkt op dat de Turkse overheid weet dat de economische groei gepaard gaat met een sterke groei van de bevolking. De nationale bank en de overheid wensen dan ook een economische kader in te stellen dat bij een groei past en dat investeringen in de toekomst mogelijk maakt. De Turkse nationale bank had dan ook een plan om de intrestvoeten te doen dalen en het inflatiepeil fors te verminderen. Dat werd gesteund door het IMF. Die maatregelen maken de verdere economische groei mogelijk.

Dit plan is een succes en wordt voortgezet. Het IMF volgt het op de voet; elk trimester stelt men een vooruitgang vast. De interne vraag vertegenwoordigt 70 % van de huidige economische groei van Turkije. Dit tempo kan worden aangehouden. Het probleem van de demografische groei is dus niet van dien aard dat alles van het buitenland zou moeten komen.

De handel met de Europese Unie is wel belangrijk genoeg om een grotere vraag vanuit de Europese Unie te krijgen en die nog te doen stijgen. Het evenwicht tussen binnenlandse en buitenlandse vraag is zo dat dit voor de toekomst geen probleem oplevert.

De heer Jean-Marie Dedecker is van mening dat Turkije een sterk agrarische structuur heeft, zeker in bepaalde streken. De Europese Unie zal daarvoor financieel opdraaien.

De heer Luc Delvaux antwoordt dat het belang van de landbouw vermindert. Meer en meer mensen trekken naar de steden. De industrie en vooral de dienstensector groeien.

De heer Jean-Marie Dedecker antwoordt dat er dus een zeer grote bevolkingsaangroei is in de steden.

De heer Luc Delvaux antwoordt dat die aangroei moet gerelativeerd worden. Naarmate de bevolking meer naar de steden gaat en de levensstandaard stijgt, daalt het aantal kinderen per familie. Op het platteland is dat aantal hoger dan in de steden. Hoe meer ontwikkeld en opgeleid de mensen zijn, hoe minder kinderen ze krijgen. Dat fenomeen stellen we, zoals in de meeste andere landen, ook in Turkije vast. Het is dus geen probleem. De statistieken die wij kennen en de plannen voor de toekomst tonen aan dat het groeipercentage zal verminderen : de bevolking zal ongetwijfeld blijven groeien, maar minder snel. Het gaat dus niet om een explosie, de bevolkingstoename blijft beheersbaar. Als het economisch kader in orde blijft en de noodzakelijke investeringen mogelijk maakt, kunnen we positief en optimistisch zijn.

Er was een vraag over de corruptie. Als privé-bankier en zakenman heeft spreker in de privé-sector nooit corruptie gezien. In de openbare sector is het iets anders, fundamenteel omdat de salarissen daar zeer laag zijn. De salarissen zijn niet gekoppeld aan de index, waardoor de koopkracht van de ambtenaren op bepaalde momenten fors is gedaald. In bepaalde jaren bedroeg de inflatie, zoals gezegd, meer dan 100 %. U kunt zich dan wel voorstellen wat het gevolg daarvan is voor de koopkracht van ambtenaren. Na moeilijke onderhandelingen kregen ze wel een loonsverhoging op het einde van het jaar, maar in de tussentijd hadden zij geen koopkracht. Dat is de fundamentele bron van corruptie.

In Turkije verloopt niet alles perfect, maar de dingen gaan de goede richting uit. Wanneer de inflatie fors daalt en terugvalt onder 10 %, bestaat de kans dat de corruptie vermindert. Op dat punt blijft er echter een taak weggelegd voor de regering.

De Turken zijn niet totaal verschillend van ons. Als iemand werk vindt in zijn buurt, wil hij zijn land niet verlaten. Alleen wanneer de economische situatie slecht is, heeft iemand er baat bij elders een beter bestaan te zoeken.

Nu er zekerheid is over de economische groei in Turkije, nu er geïnvesteerd wordt en nu er werkelijk stabiliteit heerst, hebben weinig Turken zin om naar het buitenland te vertrekken. Volgens een opiniepeiling in Turkije zouden 2,7 miljoen inwoners een verhuizing overwegen naar de Europese Unie als het land toetreedt. Dat cijfer is niet zeer hoog. Het stemt ongeveer overeen met het aantal Turkse arbeiders die thans in Duitsland wonen. Spreker is ervan overtuigd dat dit cijfer zelfs niet zal worden bereikt als de economische omstandigheden gunstig zijn. In een Europa met een voldoende hoge levensstandaard rijst niet het gevaar van een mensenstroom van het ene land naar het andere. De voorwaarden zijn : economische en monetaire stabiliteit die de deur opent voor investeringen en een gestage en realistische groei mogelijk maakt.

De heer Jean-Marie Dedecker vindt dat de heer Delvaux duidelijk optimistischer is dan de Europese Unie, want een minister vertelde hem dat hij een migratie van 2 à 7 % verwacht. De kwestie van de migratie is alleszins zeer belangrijk. Voor de man in de straat en voor bepaalde politieke partijen die dat thema graag bespelen, wordt het waarschijnlijk het belangrijkste thema van allemaal.

De heer Luc Delvaux antwoordt dat op de vraag of Turkije vandaag lid kan worden van de Europese Unie, het antwoord natuurlijk neen is. Maar dat is de vraag niet. Wel moeten we ons afvragen hoe Turkije zal evolueren in afwachting dat het lid kan worden van de Europese Unie. Daartegen zal niet alleen de situatie in de Europese Unie, maar ook in Turkije sterk veranderen. De kloof tussen die twee zal niet meer vergelijkbaar zijn met die van vandaag. Als alles goed gaat op economisch vlak, kunnen we die evolutie optimistisch tegemoet zien.

Er is ook het argument van de vergrijzing van de bevolking, niet alleen in de landen van de oude Europese Unie, maar ook in Centraal-Europa. Ook die landen zien hun bevolking dalen. Er is dus behoefte aan werkkracht en Turkije kan op dat vlak een toegevoegde waarde betekenen.

De heer Jean-Marie Dedecker deelt de mening van spreker niet. We hebben op het moment nog altijd ruim 1,2 miljoen uitkeringsgerechtigden. Dan is het toch persvers om arbeidskrachten te importeren. We moeten vooral de activiteitsgraad verhogen.

De heer Luc Delvaux antwoordt dat hij over de geldstroom van Turkse werknemers in het buitenland naar Turkije niets kan zeggen. Het is een belangrijk verschijnsel. In de Turkse betalingsbalans bestaat daarvoor een bijzondere rubriek.

In verband met de parallelle economie bestaan er belangrijke verschillen naar gelang van de bron. Volgens een uiteenzetting, enkele weken geleden, van de gouverneur van de centrale bank van Turkije, die daarbij steunde op een studie van de OESO, zou 16 % à 50 % van de Turkse economie niet geregistreerd zijn. Dat doet ook het probleem van de onrechtvaardige belastingen rijzen. De belastinghervorming is dan ook de allereerste prioriteit van de regering voor volgend jaar. Het is immers de bedoeling de nationale economie zo veel mogelijk te registreren en te belasten tegen lagere dan de thans geldende tarieven. Het is beter lagere tarieven toe te passen op een breder grondslag dan hoge tarieven op een zeer beperkte grondslag.

Als dat gegeven van 16 tot 50 % van het nationaal product wordt opgenomen in het geheel van de cijfers die ik u heb medegedeeld, kan de situatie anders worden ingeschat. Als rekening wordt gehouden met dat element, met de jonge, nog niet werkende bevolking en de verschillen inzake statistieken en koopkracht, kunnen we een sterke verhoging van de Turkse levensstandaard vaststellen, zelfs tot hetzelfde niveau als die van Centraal-Europa.

Belgische Senaat
ZITTING 2004-2005
14 DECEMBER 2004
 


Turkije investeert 1,1 miljoen in nieuwe promotiecampaigne



Nieuwe doelgroep en accent op ‘mediterrane en nog veel meer’

Het Turks verkeersbureau in Nederland trekt meer dan 1,1 miljoen euro uit voor een advertentiecampagne in de tweede helft van 2006. Deze bestaat uit spotjes op televisie, advertenties in landelijke dagbladen, week– en maandbladen, reisvakbladen, banners op Internetsites, posters op NS stations en billboards in grote steden.

De nadruk ligt op ‘het andere Turkije’. Thema’s als golfen, het culturele erfgoed, skiën, actieve vakanties, zeilen, historische monumenten, bijzondere landschappelijke bezienswaardigheden en Istanbul worden ingezet.

Veel meer te bieden
‘Zon, zee en zand komt nauwelijks aan bod. We willen de consument laten zien dat Turkije veel meer te bieden heeft dan dit geijkte imago’, aldus directrice Yasemin Sen van het Turks verkeersbureau. Het communicatieoffensief loop van augustus tot en met eind november en is een vervolg op de reclamecampagne in de eerste helft van dit jaar voor een bedrag van 1,2 miljoen euro.

Onder de pay-off ‘De Mediterranee en nog veel meer’ wordt door middel van mooi beeldmateriaal en prikkelende teksten andere toeristische aspecten van Turkije onder het voetlicht gebracht.

Geschikt
Het land is uitermate geschikt voor bijvoorbeeld culturele rondreizen, natuurreizen, zeilvakanties, golfvakanties, wellness reizen, wandelvakanties, skivakanties en bezoeken aan monumenten, architectuur, historische bouwwerken, folklore en archeologische opgravingen.

Diversiteit
‘De afgelopen vijf jaar heeft Turkije een geweldige groei meegemaakt maar er is nu een overaanbod onstaan aan vakanties naar onze zuidkust’, aldus mevrouw Sen. ‘We zien het als onze taak om de diversiteit van Turkije onder de aandacht te brengen en dus andere bestemmingen, thema’s en productcombinaties te promoten. Indien de reisindustrie wil blijven plussen op Turkije is het noodzakelijk dat ook zij deels met andere pakketreizen komen dan alleen maar de Turkse Riviera’.

Andere doelgroep
De traditionele zonaanbidder is niet altijd dezelfde doelgroep die geïnteresseerd is in stedentrips, kunst, geschiedenis, cultuur, flora en fauna, golf-, zeil-, duik-, kuur- en wintersportvakanties. Daarom is in de printcampagne voor een gedeeltelijke wijziging in geselecteerde titels gekozen.

Andere interesses
Meer up-market glossy maandbladen, opiniebladen, populair wetenschappelijke titels, golf en skibladen zijn onder andere toegevoegd. ‘Turkije is niet alleen een geweldige bestemming voor strandliefhebbers maar ook voor toeristen met andere interesses. Het andere Turkije neerzetten betekent dus ook een hoger segment in de markt bewerken en bereiken’, stelt Sen.

Voor nadere informatie

Turks Verkeersbureau
Directeur Yasemin Sen
Tel: 070-346 99 98

Baltus Communications
Marcel Baltus of Agnes van Duffelen
Tel: 070-365 21 44, mobiel: 06 28 63 94 10
e-mai: info@baltuscom.nl

Bron : TourPress
 

Zie de product data sheet voor verdere info van TransAnatolie Tour.

Turkey

Turquie

Türkei

Turkije

Türkiye

 

 

 

Home ] Up ] Tours ] Turkije ] Tijdlijn ] Anatolië ] Steden ] Musea ] Site Map ] Zoeken ]

Diensten ] Contact ] TransAnatolie ] FAQ ] [ Nieuws ] Disclaimer ]

 

Mail to info[at]transanatolie.com with questions or comments about this web site.
Copyright © 1997 TransAnatolie. All rights reserved.
Last modified: 2023-08-06
 
Explore the Worlds of Ancient Anatolia and Modern Turkey by TransAnatolie Tour: Ancient Anatolia Explorer, Asia Minor Explorer, Turkey Explorer; Cultural Tour Operator, Biblical Tour Operator, Turkish Destinations, Cultural Tours to Turkey, Biblical Tours to Turkey, Health and Cultural Tours to Turkey, Thermal, Thalasso Holidays in Turkey,  Archaeological Tours to Turkey, Historical Tours to Turkey, Cultural Heritage Tours to Turkey, Cultural Tours to Turkey, Hobby Eco and Nature Tours Holidays to Turkey,  Beach and Plateau Holidays in Tuirkey, Anatolian Civilizations, Ancient Cultural Museums in Turkey, Top Turkish Museums, Museums in Turkey, Anatolian Civilizations Museum, Istanbul Archeological Museum, Ephesus Museum, Mevlana Museum, Topkapi Museum, Museum of Topkapi Palace, Turkish Cities, Turkish Destinations, Ancient Cities in Turkey, Ancient Anatolian Cities, Turkey in Brief, Turkish Culture, Turks, Turkish Language, Turkish Philosophers....Circuits culturels en Turquie, Excurcions en Turquie, Vacances en Turquie, Circuits de Culture en Turquie, Circuits de Croyance en Turquie, Turquie, Villes Antiques en Turquie, Musees en Turquie, Empires Turcs, Revolution de Mustafa Kemal Ataturk, Turquie d'Ataturk, Culturele Tours in Turkije, Rondreizen in Turkije, Reizen naar Turkije, Culturele Rondreizen naar Turkije, Vakanties in Turkije, Groepsreizen naar Turkije, Turkije, Turkse  Geschiedenis, Geschiedenis van Turkije, Oude Steden in Turkije, Oude Beschavingen, Oude Anatolische Beschavingen, Turkse Steden, Turkse Musea, Musea in Turkije, Turkse Steden, Overzicht van Turkije, Turkije in het Kort, Turks, Turkse Taal, Turkse Gescheidenis, Osmaanse Rijk, Ottamaanse Rijk, Gezondheid Tours Vakanties in Turkije, Geloof Tours in Turkije, Culturele Tour Operator, Turkije Specialist